چهار لاین پیشرفته گندم که در سال‌های گذشته نسبت به بیماری زنگ زرد مقاومت نشان داده بودند به همراه رقم حساس بولانی بصورت دای‌آلل یکطرفه تلاقی داده شدند. پس از رشد گیاهچه‌ها در گلخانه تا ظهور کامل برگ اول، توسط دو پاتوتیپ (نژاد) 6E134A+ و 134E148A+ زنگ زرد بطور جداگانه تلقیح شدند. تعداد روز تا ظهور اولین جوش به عنوان دوره کمون یادداشت گردید. تجزیه دای‌آلل از طریق دو روش گریفینگ، و جینکز و هیمن انجام گرفت. M-78-1 و M-78-10 به عنوان لاین‌های برتر از لحاظ ترکیب پذیری عمومی برای دوره کمون تعیین شدند. نتایج تجزیه واریانس Wr+Vr و Wr-Vr، تجزیه رگرسیون Wr/Vr و برآورد پارامترهای ژنتیکی بیانگر اهمیت اثرات ژنی افزایشی و غیرافزایشی بطور توأم بود. وراثت‌پذیری عمومی برای هر دو پاتوتیپ 98 درصد بود. وراثت‌پذیری خصوصی برای دو پاتوتیپ 6E134A+ و 134E148A+ به ترتیب 65 و 80 درصد بود.
زهراوی, مهدی و بی همتا, محمدرضا . (1389). برآورد اثر ژن و ترکیب‌پذیری دوره کمون زنگ زرد در لاین‌های پیشرفته گندم. Iranian journal of Genetics and Plant Breeding, 1(1), 52-58.
MLA
زهراوی, مهدی , و بی همتا, محمدرضا . "برآورد اثر ژن و ترکیب‌پذیری دوره کمون زنگ زرد در لاین‌های پیشرفته گندم", Iranian journal of Genetics and Plant Breeding, 1, 1, 1389, 52-58.
HARVARD
زهراوی, مهدی, بی همتا, محمدرضا. (1389). 'برآورد اثر ژن و ترکیب‌پذیری دوره کمون زنگ زرد در لاین‌های پیشرفته گندم', Iranian journal of Genetics and Plant Breeding, 1(1), pp. 52-58.
CHICAGO
مهدی زهراوی و محمدرضا بی همتا, "برآورد اثر ژن و ترکیب‌پذیری دوره کمون زنگ زرد در لاین‌های پیشرفته گندم," Iranian journal of Genetics and Plant Breeding, 1 1 (1389): 52-58,
VANCOUVER
زهراوی, مهدی, بی همتا, محمدرضا. برآورد اثر ژن و ترکیب‌پذیری دوره کمون زنگ زرد در لاین‌های پیشرفته گندم. Iranian journal of Genetics and Plant Breeding, 1389; 1(1): 52-58.
)